Εντυπωσεις??? Οι καλύτερες...
Μια πολύ δυνατη εμπειρία....
'Ηταν για μένα και τον φίλο μου η πρώτη μας συμμετοχη σε μπρεβετ. Η πιο μεγαλη μου αποσταση 150χλμ οποτε ξέκινησα με το σκεπτικο όσο αντεξω σημασια εχει η συμμετοχη... Ο αγαπημένος μου βεβαια δεν ειχε λόγους να ανησυχει γιατι εκανε και κανει πολλα χλμ, απλα τα κανει μονος του χωρις διοργανωσεις.
Ξεκινησαμε καλα. Το κρυο στην αρχη που ηταν και κατηφορα εμενα με τσακισε λιγο γιατι παγωσαν τα χερια μου, αλλα μολις αρχισε να ισιωνει ολα καλα. Ειχαμε πιασει θεωρω ενα καλο ρυθμο, το μικρο μας γκρουπακι ειχε 4 μελη. Οσο περναγε η ωρα και περναγαν τα χλμ αρχισα να χαλαρωνω και να απολαμβανω τη διαδρομη. Αυτο συνεβη λιγο πριν τον Υπατο αν δε κανω λαθος.
Μετα έβαζα κοντινους στόχους... Αντε μεχρι Αλιαροο και μετα μεχρι Ορχομενο...ποσα χλμ αλλα 60 ωραια ... Σαν να πηγαινω Ραφηνα απο Αμπελοκηπους και πισω. Αλιαρτο καφεδακι τσουρεκακι ξεμουδιασμα...
Λιμνη Κωπαιδας απιστευτο τοπιο δεν ειχα ξαναπερασει ποτε. Ηταν τελειο! Ακομα και τα μαντρια ειχαν την ομορφια τους..
Ορχομενο σφραγισμα και βουρ για Αταλαντη. Ηταν αρκετη η σταση μας στον Αλιαρτο οποτε δεν υπηρχε λογος να σταματησουμε για πολυ ωρα.
Στον Ορχομενο αντι να παμε αριστερα οπως επρεπε πηγαμε ευθεια χαθηκαμε για λιγο αλλα ολα καλα, το βρηκαμε. Στη διαδρομη για Αταλαντη χαζευα τη διαδρομη προς Ακοντιο εκει μου έβαλαν λιγο τη φωνη να παω πιο γρηγορα γιατι παραχαζευα μαλλον...
Στην μεγαλη ευθεια που ειχε πριν την Χερωνεια κουραστικα απο τον παγωμένο αερα... Μπανανουλα στο λιονταρι και συνεχιζουμε ... Δε μπορω να πω οτι απογοητευτικα οταν βλεπαμε στο αντιθετο ρευμα τους αλλους συνοποδηλατες να γυριζουν κ εμεις ακομα να πηγαινουμε... Ειχε την πλακα του γιατι χαιρετιωμασταν και μας εμψυχωναν αυτοι.
Η ανηφορα που συναντησαμε με απογοητευσε λιγακι αλλα με την πολυτιμη υπομονη και υποστηριξη του αγαπημενου μου αλλα και με το πεισμα τη κατεφερα. Φτασαμε Αταλαντη και στο γυρισμο λεγαμε αντε το φαγαμε το περισσοτερο λιγο εμεινε. Πολυ σκοταδι ομως μετα και στο κομματι μετα τη Χερωνεια-Ορχομενο αλλα και στη λιμνη κωπαιδα. Ευτυχως ειχαμε καλα φωτα και μια σφυριχτρα σε περιπτωση που μας την "επεφταν" σκυλια, καποιος καποτε μου ειχε πει οτι αμα σφυριξεις δυνατα τα ακινητοποιεις και μπορεις να προχωρας χωρις να σε πειραξουν. Μαλλον ομως ειχαν κουραστει με τοσους ποδηλατες που ειχαν περασει οποτε δε μας εδωσε σημασια το μοναδικο που ειδαμε στη λιμνη.
Μεχρι τη Θηβα λοιπον ολα μια χαρα. Μετα ομως αρχιζε το ψιλοζορι. Χαθήκαμε απο την πολυ σιγουρια για τη διαδρομη και αντι να κανουμε δεξια μετα το Υπατο να βγουμε παραλληλα με την εθνικη συνεχισαμε μαλλον ευθεια και βγηκαμε κάπου που αριστερα πηγαινε Ριτσωνα και δεξια Βαθυ.
Αρα καναμε αλλα 10χλμ περιπου για να βγουμε Σχηματαρι... Ελα που προστεθηκε μετα και η βροχη που δεν ελεγε να σταματησει μας πηγε καροτσακι μεχρι τον τερματισμο. Εγω αρχισα να σπαω μου φαινοταν ατελειωτο ολο. Βροχη κρυο να τρεχει κιολας να προλαβεις τον χρονο.
Εδω να πω ένα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον καλο μου για την υπομονη που εδειξε, την κατανοηση και την εμψυχωση οτι μπορω να τα καταφερω. Η ανηφορα προς Αγ.Στεφανο πρεπει να ειναι η πιο γρήγορη ανηφόρα που έχω ανεβει ποτε. Και ναι ...επιτελους τερματισαμε και μεσα στο χρονο!
Γιουπιιιιι !!!!
Χαλαλι το πλιτσι πλιτσι που ενιωθα παντου και το κρυο.
Αν με ρωταγες εκεινο το βραδυ αν θα το ξανακανα θα σου ελεγα οχι ποτε ουτε καν το 200αρι.
Σημερα λεω σιγουρα θα το ξανακανα. Ζεις πραγματα, βλεπεις τοπια, χρωματα, μυριζεις μυρωδιες που μονο οταν το κανεις με ποδηλατο μπορεις.
Παντως με καποια σχετικη προετοιμασια οχι κατι ιδιαιτερο μπορεις να τα καταφερεις...παρεα καλη χρειαζεται θετικη σκεψη και πεισμα.
Περασαμε παρα πολυ ωραια μας αρεσαν ολα, η διοργανωση,τα παιδια στα κοντρολ, το ασπρο αυτοκινητο που το συναντουσαμε και μας κορναρε σαν να μας λεει ολα καλα συνεχιστε... Τα μαυρα σκοταδια ειδικα στη λιμνη κοπαιδα.... Τα βατραχια που ακουγαμε ηταν σαν να μας χαιρετανε....Πιστεύω να μη ξεχναώ κατι αλλο.
Ηταν ολα τελεια σιγουρα θα έρθουμε και σε αλλά.
Σπυριδουλα(ροζ orbea)-Γιωργος
Μπράβο και στους δύο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήpegeot με τα δύο ποδήλατα μέσα ??