Ασφάλεια και ο σάκος των Brevets

  Σε αυτό το άρθρο θα γίνει μια προσπάθεια να παρουσιαστούν τα μέσα ασφάλειας και τα αντικείμενα που κουβαλά μαζί του ο κάθε brevet-ας.

  Ας ξεκινήσουμε με τα μέσα ασφάλειας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

  Το πιο βασικό από όλα είναι το αντανακλαστικό γιλέκο. Το γιλέκο δεν είναι υποχρεωτικό στον τεχνικό έλεγχο στα 200άρια brevets, αλλά αν κάποιος τερματίσει νύχτα σε ένα 200άρι ή με χαμηλές συνθήκες φωτισμό θα δεχτεί ποινή επειδή δεν το φορούσε. Το γιλέκο, σύμφωνα με το Paris-Brest-Paris και του Audax Club Parisien, των οποίων τους κανόνες ακολουθούμε, πρέπει να έχει την προδιαγραφή EN 471, μια επεξήγηση της οποίας γίνεται εδώ στο pdf. Σε γενικές γραμμές αυτό που κοιτάμε όταν κάνουμε τεχνικό έλεγχο ή δίνουμε ποινές είναι: Να υπάρχουν 2 ή παραπάνω φαρδιές αντανακλαστικές λωρίδες, και να φτάνουν μέχρι το κάτω μέρος του γιλέκου. Εάν υπάρχουν αντανακλαστικές τιράντες, θα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 3 λωρίδες και η μία να φτάνει χαμηλά στην πλάτη. Φυσικά αντανακλαστικές ραφές όπως έχουν κάποια αντιανεμικά ή αδιάβροχα δεν θεωρείται μέσο ασφάλειας και θα πρέπει να υπάρχει γιλέκο από πάνω. Εάν αυτός που φορά το γιλέκο κουβαλά τσάντα πλάτης, θα πρέπει το γιλέκο να είναι έξω από την τσάντα.

  Το δεύτερο βασικό κομμάτι της ασφάλειας είναι τα φώτα. Το εμπρός φως πρέπει να είναι λευκού ή κίτρινου χρώματος και είναι και για να βλέπουμε. Δηλαδή τα μικρά φωτάκια με ένα led δεν είναι σύμφωνα με τους κανόνες. Το πίσω φως πρέπει να είναι κόκκινο και να φαίνεται από 150 μέτρα, άρα τα μικρά φωτάκια με ένα led δεν είναι σύμφωνα με τους κανονισμούς. Πριν από ένα brevet να έχετε αλλάξει τις μπαταρίες. Είναι κρίμα λίγα λεπτά πριν από την εκκίνηση να χάσετε χρόνο για να αγοράσετε μπαταρίες. Καλό είναι να έχετε και δεύτερα φώτα, αναπληρωματικά. Ένα μικρότερο για μπροστά και ένα εξίσου δυνατό για πίσω. Σύμφωνα με τους κανόνες το φώτα πρέπει να είναι σταθερά, όχι να αναβοσβήνουν διότι ενοχλούν τους άλλους συμμετέχοντες. Όμως αυτό που κάνω προσωπικά, αν τύχει και είμαι βράδυ μόνος, το πίσω το βάζω να αναβοσβήνει.

  Αυτά είναι τα δύο υποχρεωτικά. Παραπέρα ένα βοήθημα που πολλοί χρησιμοποιούν είναι τα φτερά. Σύμφωνα με μια έρευνα των RUSA (http://www.bikequarterly.com/BQPBPEquipsurvey.pdf) για το βρόχινο Paris-Brest-Paris του 2007, υπήρξε μεγάλη συσχέτιση των εγκαταλείψεων λόγω κρύου/υποθερμίας και της ύπαρξης φτερών. Ένα μπροστινό φτερό βοηθά στο να μην έρχεται κρύο νερό στα γόνατά μας, και το πίσω φτερό προστατεύει την πλάτη και κυρίως τον ποπό μας.

  Ένα μεγάλο κεφάλαιο είναι οι τσάντες. Στα μικρά brevets (200, 300 και για μερικά άτομα στα 400) η επιλογή είναι το μικρό τσαντάκι σέλας με τα απαραίτητα. Σαμπρέλες, κουταλάκια, πολυεργαλείο πιθανόν μπαλώματα. Στο τσαντάκι της σέλας χωρούν άνετα και τα παρακάτω: Νύχι, συρματόσχοινο για φρένο και ταχύτητες, ελβετικές σουγιάς (για ψαλίδι και μαχαίρι), ένα κομμάτι από χαρτί tyvek ή από συσκευασία tetrapak (σε περίπτωση μεγάλης τρύπας στο ελαστικό το βάζουμε από τη μέσα πλευρά για να μην περάσει κάτι μέσα και το ξανατρυπήσει), ταϊραπς, αλουμινοκουβέρτα. Επίσης καλό είναι να έχουμε πάντα στο τσαντάκι , αδιαβροχοποιημένο κάποιο χαρτονόμισμα (20 ευρώ) για περίπτωση ανάγκης, ένα τζελάκι, μια φωτοτυπία ταυτότητας και την ομάδας αίματός μας.

  Πολλοί προτιμούν και την ύπαρξη ενός δεύτερου αποθηκευτικού χώρου στον οριζόντιο σωλήνα ή στο τιμόνι. Εκεί μπορούν να υπάρχουν το κινητό, μπάρες, τζελ, φωτογραφική μηχανή λεφτά και οτιδήποτε άλλο άμεσης ανάγκης.

  Στα μεγάλα brevets (600 και πάνω, αλλά για μερικούς και από 400) τα πράγματα αλλάζουν. Εδώ μιλάμε για 3 τύπους τσάντας και συνδυασμούς. Είναι η τσάντα λαιμού που μπαίνει μπροστά στο τιμόνι, η τσάντα που δένει στο παλουκόσελο και η τσάντα που μπαίνει μαζί με σχάρα πίσω, εφόσον το ποδήλατό μας δέχεται σχάρα. Δεν υπάρχει καλύτερη και χειρότερη λύση, η επιλογή είναι καθαρά προσωπικό θέμα.

  Η επιλογή των αντικειμένων που θα έχει κάποιος μαζί έχει γίνει θέμα πολύωρων συζητήσεων. Φυσικά ο καθένας διαλέγει ό,τι θέλει και όπου έχει καταλήξει από την εμπειρία του. Φυσικά θα αντιγράψω τη λίστα από το τσαντάκι σέλας: Νύχι, συρματόσχοινο για φρένο και ταχύτητες, ελβετικές σουγιάς, ένα κομμάτι από χαρτί tyvek ή tetrapak, ταϊραπς, αλουμινοκουβέρτα, χαρτονόμισμα (20 ευρώ) για περίπτωση ανάγκης, ένα τζελάκι, μια φωτοτυπία ταυτότητας και την ομάδας αίματός μας. Επίσης ακτίνες, εξτρά μπαταρίες για φώτα/gps, μονωτική ταινία. Γυαλιά για τη νύχτα, ή τους δεύτερους φακούς των γυαλιών. Φαγητό (τοστ κλπ) αν θέλουμε να κάνουμε οικονομίας, καθώς πολλές φορές είναι "ακριβά" τα κοντρόλ, και έχουν κίνηση. Ένα εξτρά λάστιχο είναι επιλογή αρκετών ατόμων και 3 σαμπρέλες δεν είναι υπερβολή.

  Στα πολυήμερα brevets πολλές φορές παίρνουμε και εξτρά ρούχα. Το μυστικό εδώ είναι να μην παίρνουμε διπλά, έτσι εξοικονομούμε χώρο. Και επίσης τα πράγματά μας να έχουν όσο γίνεται διπλή χρήση. Π.χ. αν φοράμε κοντό κολάν, το δεύτερο να είναι 3/4. Αν ξεκινάμε με κοντή μπλούζα, με ένα ζευγάρι μανίκια γίνεται μακρυά. Αν κάνει κρύο η μπαντάνα μπορεί να μπει στο λαιμό μας για να μας προστατεύει από τον αέρα. Δεύτερες κάλτσες; Γιατί όχι... Θα νιώσουμε πιο φρέσκα τα πόδια μας. Τα κοντά γάντια με ένα πολύ λεπτό ζευγάρι γαντάκια fleece, άνετα χρησιμοποιούνται σε κρύες νύχτες. 

  Μια θήκη της τσάντας την αφιερώνω στη υγεία. Εκεί βάζω κρέμα για το κολάν ή βαζελίνη ή ταλκ, σαμπουάν (κάνει και για τα χέρια και για το σώμα), οδοντόκρεμα και οδοντόβουρτσα (να καθαρίζει το στόμα από ισοτονικά), χαρτομάντηλα, υγρά χαρτομαντηλάκια για δροσιά, αντιφλεγμονώδη. Άλλοι παίρνουν ξυραφάκια και αφρό.... Οτιδήποτε μπορεί να μας προσθέσει λίγη χαλάρωση την ώρα του κοντρόλ και του λιγοστού ύπνου που θα κάνουμε.

  Σκοπός της ανάρτησης δεν είναι να δώσει συγκεκριμένη γραμμή στο τι κουβαλά ο καθένας, αλλά μια τροφή για σκέψη στο τι μπορεί να χρειαστεί κάποιος στα πολλά χιλιόμετρα ποδηλασίας